George Minne werd in Gent geboren als zoon van architect Fredericus Minne en Emma Vankakerken. Van 1882 tot 1884 was Minne een leerling van Jean Delvin aan de Academie van Gent.  Hier zal hij later ook zelf lesgeven. 

In 1899 vestigde hij zich in Sint-Martens-Latem waar hij, met uitzondering van de oorlogsjaren, tot aan zijn dood in 1941 blijft wonen. Hij werd begraven op het kerkhof van Sint-Martens-Latem.

Na zijn tijd aan de Academie van Gent van monumentale kunst kende Minne in zijn twintigerjaren een ommezwaai. Door zijn vriendschappen met Valerius De Saedeleer en Grégoire Le Roy werd hij aanhanger van het symbolisme. 

Later worden in zijn beelden een zeker invloed van Rodin gevonden. Naar verluid was hij een grote bewonderaar, en heeft hij deze opgezocht in Parijs. Onder de indruk van de monumentaliteit van Minnes kleine beelden zou Auguste Rodin gezegd hebben dat hij de jonge kunstenaar niets meer kon bijleren.

Wanneer Minne zich in 1899 in Sint-Martens-Latem vestigt, voegt hij zich bij de eerste Latemse kunstenaarsgroep ‘Mystieke Symbolisten’. Onder meer door deze groep komt Sint-Martens-Latem onder de noemer van kunstenaarsdorp te staan.

Huize Minne is het voormalig woonhuis met atelier van Minne, door hem ontworpen en gebouwd in 1907 en uitgevoerd door Latemse aannemer Jules Maebe.

De levenshouding van de kunstenaar komt tot uiting in de bouwstijl. Een strenge witgepleisterde lijstgevel naar classicistisch model, het fronton met enkel oculus en guirlande. De vormgeving en afwerking getuigen van uiterste soberheid. Door deze architectuurhistorische waarde is dit voormalig woonhuis een beschermd monument.